ดาบแห่งจันทรา Ragnarok ศาสตราแห่งคำมั่นสุดท้าย
“ดาบแห่งจันทรา Ragnarok ศาสตราแห่งคำมั่นสุดท้าย” คือบทบันทึกของอาวุธต้องสาปที่ถูกตีขึ้นจากแสงจันทร์และคำสาบานของนักรบผู้สูญเสีย มันทั้งเยียวยาและทำลาย ทั้งปลุกชีวิตและพรากลมหายใจ จุดกำเนิดของศาสตรานี้ไม่ใช่เพียงโลหะและไฟ แต่เป็นความทรงจำ รอยแผล และคำมั่นที่ไม่ยอมเลือนหาย 🌙 1) แสงจันทร์ที่ถูกตีให้เป็นคมดาบ คืนหนึ่งที่ท้องฟ้าเหนือ Midgard ปราศจากดาว มีเพียงดวงจันทร์เต็มดวงส่องสว่างเงียบงันที่ทุ่งหญ้าแถบ Geffen นักตีดาบผู้แปลกแยกนาม Irelan นั่งอยู่หน้าหลอมเหล็กเก่า ครั้นลมหนาวพัดผ่าน เสียงกระซิบจากอดีตดังขึ้นอีกครั้ง—เสียงของเพื่อนร่วมรบที่ล้มตาย เสียงของคนรักที่ถูกสงครามพรากไป และเสียงคำสาบานที่เขายังชำระไม่หมด เขายกสายตาขึ้นมองจันทร์ ก่อนวางแผ่นเงินสี่เหลี่ยมลงบนเตาหลอมและเอ่ยประโยคเปิดพิธีตีเหล็กที่ไม่มีสำนักใดบันทึกไว้ “หากดวงจันทร์คือประจักษ์พยาน จงหลอมคำมั่นของเราให้เป็นคม และมอบหนทางสุดท้ายแก่ผู้หลงทาง” โลหะเงินดูดแสงจันทร์ราวกระจกใส ละอองเยือกเย็นเหมือนน้ำค้างไหลลงตามรอยร้าวของแร่ ในทุกจังหวะที่ค้อนกระทบ เสียงเหมือนโฮ่กังวานของระฆังไกลโพ้นสอดประสานกับเสียงหัวใจของ Irelan—และคมดาบก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น พร้อมรอยสลักวงโคจรของพระจันทร์ทั้งแปดเฟส “ดาบแห่งจันทรา Ragnarok ศาสตราแห่งคำมั่นสุดท้าย” จึงถือกำเนิดขึ้น ไม่ใช่เพื่อการแก้แค้นเพียงอย่างเดียว แต่เพื่อการชี้ทางให้วิญญาณทั้งหมดที่ยังไม่ยอมหลับใหล 2)
